The Gibbon Experience

14 april 2018 - Huay Xai, Laos

Dag 60: Woensdag 11 april:

Om 7.00 uur gaat de wekker. De veringen van onze matrassen steken in onze rug, wat niet zo’n fijne nacht heeft opgeleverd. Wij ontbijten bij het restaurantje naast het hostel en zorgen dat wij om 8.00 uur bij het kantoor van de Gibbon Experience aanwezig zijn. Hier krijgen wij handschoenen voor het ziplinen uitgereikt en moeten wij een verklaring ondertekenen.

Rond 8.30 uur zitten wij met de rest van de deelnemers op banken en kijken wij naar filmpjes over de Gibbon Experience en de veiligheidsmaatregelen. Vervolgens stappen wij in een truck die ons anderhalf uur door gebergtes heen rijdt waarbij de wegen veel putten hebben. 

Wij stoppen voor een plaspauze en rijden daarna met de truck door een rivier naar de overkant. Vanaf hier wordt de reis nog leuker. Wij rijden een uur lang met de truck op een onverharde weg. Helemaal in elkaar geschud komen wij aan in een dorpje, waar vandaan onze hike zal gaan beginnen. Wij vertrekken met een groep van 14 mensen en lopen een berg op, wat erg zwaar is in deze temperatuur. 

Na een half uur lopen stoppen wij voor een lunch. Een lekkere sandwich met kip kerrie. Na de lunch hiken we voor een half uur naar een dorpje, waar wij mogen uitrusten terwijl de gidsen snacks voor ons halen. 

Vervolgens hiken we een half uur bergopwaarts, waarna wij helemaal gesloopt en volledig bezweet boven aankomen bij de eerste zipline. Wij krijgen een korte uitleg over het gebruik van de zipline en de veiligheidsmaatregelen. De eerste mag van start gaan en dit gaat, naar onze verbazing, heel goed. Wij zijn een beetje gespannen, maar als wij dan eindelijk aan de beurt zijn, overvalt de adrenaline om te gaan ziplinen ons. 

Het gevoel van ziplinen is fantastisch. Je voelt je gewichtloos en vliegt met een snelheid over de prachtige natuur en hoge bomen van het National park. Net zoals iedereen komen wij niet aan bij het eindpunt en moeten wij onszelf omkeren om vervolgens naar het eindpunt te klauteren, wat best zwaar is. Je moet namelijk je gehele gewicht via de zipline omhoog hijsen.

Hierna hiken wij nog een stuk en af en toe nemen wij tussendoor een zipline. Uiteindelijk komen wij aan bij een stuk met allemaal ziplines waar wij op eigen gelegenheid en dus zonder hulp van de gidsen mogen ziplinen. Het is een geweldige ervaring om dit zelf te mogen doen en wederom is het uitzicht prachtig! Wij hebben tevens de hoogste zipline van het National Park gedaan. 

Na een korte stop splitst de groep van 14 mensen op. Samen met de gidsen, 2 Nederlandse jongens genaamd Thom en Freek en 4 Duitse jongens hiken wij het laatste stuk naar boomhut nummer 7. Al ziplinend komen wij om 14.30 uur de boomhut binnen. De gids vertelt ons dat je de gibbons vanuit deze boomhut het beste kunt zien. 

Wij moeten onze schoenen uitdoen en ontdoen ons van het harnas. Op de ‘beneden’ verdieping is een badkamer in de open lucht te vinden. Hier staat een toilet, een waskraan en een stortdouche in opgesteld. Het toilet kan echter niet zo genoemd worden, aangezien het niet meer is dan een gat in de grond. 

Wij nemen de trap naar boven, waar een kleine keuken, 8 bedden en een tafel met kleine stoeltjes te vinden is. Op de bovenverdieping kan iedereen genieten van het uitzicht over de jungle. Ook is er boven deze verdieping nog een verdieping vanaf waar ook genoten kan worden van het schitterende uitzicht. 

Wij zitten met 8 man rond het tafeltje, eten wat snacks, spelen spelletjes en wachten tot het eten om 17.15 uur ons wordt opgediend door 2 schattige lokale vrouwen uit het dorpje. Wij genieten met zijn allen van de prachtige natuur waar wij middenin zitten. Na het eten nemen Jessica en ik een douche, wat zeer bijzonder is. Het lijkt wel alsof heel de jungle ons kan bespieden, aangezien je werkelijk midden in de vrije natuur staat waar geen einde aan komt. Dit is dus een erg bijzondere ervaring, wat wij niet snel zullen vergeten. 

Helemaal opgefrist gaan wij weer aan het tafeltje zitten waar wij gedurende de avond de rest van de groep beter leren kennen en heel veel kaartspelletjes spelen. Er is hier overigens geen bier te vinden. Wel hebben wij een flesje ‘happy water’ oftewel whiskey van de gids gekregen die door ons allen wordt genuttigd in de thee. Deze whiskey is zelf gestoken door de lokale mensen en bevat tussen de 60 en 70 procent alcohol. 

Rond 21.00 uur gaan de Duitse jongens naar bed en wij besluiten met Tom en Freek nog gezellig te kletsen en wat spelletjes te spelen. Om 22.30 uur besluiten wij naar bed te gaan, maar als wij nog maar 3 minuten in bed liggen horen wij de zipline naar onze boomhut bewegen. Wij denken dat de gidsen ons komen controleren, maar helaas is niets minder waar. Zij vertellen ons dat wij iedereen wakker moeten maken, aangezien er storm op komst is. Wij moeten zo snel mogelijk al onze spullen inpakken, het harnas en onze schoenen aandoen. Het komt er dus op neer dat wij ons klaar moeten maken voor een evacuatie, wat hopelijk niet staat te gebeuren.

De flitsen onweer en de donder komen steeds dichterbij en de gidsen luisteren hier met volle aandacht naar. Om 23.15 uur krijgen wij te horen dat wij zo snel mogelijk de boomhut uit moeten, omdat er storm op komst is. Zo snel als wij kunnen lopen wij de trap naar beneden af en klikken wij onze harnassen vast aan de zipline. Hierna lopen we naar een schuilplaats. De regen en onweer komt met bakken uit de hemel vallen. Wij wachten in spanning af terwijl de golfplaten boven ons ontzettend veel lawaai maken door de takken die erop vallen. 

Na een uur verteld de gids ons dat wij terug kunnen naar de boomhut. Om 00.30 uur liggen wij dan in bed en kunnen wij onze rust gaan pakken. 

Dag 61: Donderdag 12 april:

Wij worden om 6.40 uur gewekt door de gids om de gibbon apen te gaan spotten. De gids verteld ons dat het onwaarschijnlijk is dat wij de gibbons kunnen zien, aangezien het heel mistig is en hij nog geen gezang van de apen heeft gehoord. 

Wij luisteren aandachtig naar de dierengeluiden in de jungle en op een gegeven moment horen wij luid gefluit. Dit gefluit is afkomstig van het hoofd van de gibbonfamilie. Uiteindelijk horen wij het gezang van de gehele familie, wat een soort sirene-achtig geluid oplevert. In de verte zien wij 2 gibbon apen slingeren aan de bomen, namelijk een zwarte en een bruine. Een bruine gibbon aap is een vrouw en een zwarte is een man. De gids geeft ons ondertussen informatie over de gibbon apen. Zo zijn er in totaal 6 gibbon families in dit National park te vinden. De families bestaan uit ongeveer 8 leden, waarvan 2 vrouwtjes. De vrouwtjes worden één keer in de 3 à 4 jaar bezwangerd, waarna zij na 8 maanden zullen bevallen. 

Toen wij uitgekeken waren, krijgen wij een warme rijstmaaltijd als ontbijt. Vervolgens maken wij ons klaar voor een hele dag hiken en ziplinen. De hike gaat van start en wij lopen steil omhoog de berg op. Het is erg zwaar en het zweet gutst werkelijk overal. 

Tijdens het hiken door ziplinen wij over en tussen de bomen van de jungle. Wij komen aan bij boomhut 4, welke in vergelijking met onze boomhut heel klein is. Tevens heeft deze boomhut niet zo’n goed uitzicht. Wat wij heel bijzonder vinden is dat de andere 6 deelnemers van de gibbon experience hier overnachten, terwijl hier geen mogelijkheid is om de gibbon apen te spotten. 

Al hikend en ziplinend vervolgen wij onze tocht naar boomhut 3 en 5. Boomhut 5 is de hoogste van de hele wereld. Wij drinken wat bij deze boomhutten en laden onszelf op om de zware hike in een temperatuur van zo’n 40 tot 45 graden verder te vervolgen. 

Uiteindelijk hiken en ziplinen we verder door de jungle. Tevens hebben we de langste zipline van het national park uitgeprobeerd, welke 500 meter lang is. Dit is een geweldige ervaring en je zweeft werkelijk boven de jungle waar geen eind aan lijkt te komen. Hierna gaan we terug naar onze eigen boomhut, waar onze lunch wordt opgediend. Wat hadden we een honger allemaal van het vele hiken. Vooral de laatste hike was erg zwaar, aangezien we voornamelijk omhoog moesten hiken. Je hiket namelijk omhoog en neemt dan de zipline naar beneden. Tevens lag de temperatuur zo rond de 40 à 45 graden, wat het nog zwaarder maakte.

Na de lunch hadden we een uurtje de tijd om bij te komen in onze boomhut. Iedereen is even in bed gaan liggen en we worden na een uurtje wakker gemaakt door onze gidsen die al ziplinend onze boomhut in komen. 

Nadat we allemaal bijgekomen waren, hebben we onze hike vervolgd. Na 40 minuten hiken kwamen we aan bij boomhut 1, welke de grootste boomhut is. Nadat we deze grote boomhut bewonderd hadden, zijn we weer een uurtje gaan hiken naar een gedeelte met allemaal ziplines. Hier hebben we op eigen gelegenheid geziplined totdat we het beu waren. Het ziplinen gaat namelijk erg veel zeer doen in je rug aangezien je erg naar achter moet hangen. Tevens snijdt het harnas in je heupen. 

Hierna moesten we nog ongeveer een half uurtje hiken naar onze boomhut. Hier kregen we weer allemaal snacks. We hebben weer wat kaartspelletjes gespeeld en iedereen heeft even heerlijk gedoucht. De gids heeft voor ons ‘medicijnenthee’ gemaakt van bladeren uit de jungle. Deze thee zou goed moeten zijn voor je buik en voorkomt buikpijn. Verder verteld de gids ons meer over het leven in de jungle en waar hij vandaan komt.

Na dit gesprek wordt het eten weer opgediend door de 2 vrouwtjes uit het dorp. We kregen die avond onze derde rijstmaaltijd van vandaag. 

Na het eten hebben we nog wat spelletjes gespeeld met z’n achten en hebben we genoten van onze laatste avond van de gibbon experience. Ook hebben we weer genoten van onze happywater thee. We hebben tevens onze tassen weer helemaal ingepakt. Volgens de gids zou het namelijk kunnen dat er weer een evacuatie gaat plaatsvinden, want de maand april staat bekend om het stormseizoen. Uiteindelijk zijn we niet te laat naar bed gegaan aangezien we helemaal gesloopt waren. Gelukkig was een evacuatie deze nacht niet nodig. 

Dag 62: Vrijdag 13 april:

Vanmorgen werden we weer om 7 uur gewekt. We worden wakker met heftige spierpijn in onze buikspieren. Tijdens het ziplinen moet je namelijk helemaal naar achteren hangen, waardoor we onze buikspieren hier goed trainen! Helaas hebben we vanmorgen geen gibbon apen kunnen spotten. De gidsen komen weer met thee en ons ontbijt. Deze ochtend kregen we een sandwich met omelet, heerlijk na al die rijstmaaltijden die we gegeten hebben. We pakken onze spullen in en maken ons klaar voor de laatste hike, welke overigens ongelooflijk zwaar was. Met de zon volledig op ons moesten we heel steil omhoog lopen. We waren dan ook blij toen we na een uurtje hiken aankwamen bij het dorpje. Tijdens deze hike hebben we af en toe een zipline genomen. Na nog een half uurtje lopen kwamen we uit hij het eerste dorpje en daar moesten we ons harnas inleveren. We hebben nog een groepsfoto gemaakt en daarna zijn we doorgelopen naar het eindpunt. Na ongeveer drie kwartier lopen, kwamen we daar aan en daar hebben we als eerst een cola gekocht. We waren helemaal uitgeput en gesloopt van de afgelopen dagen dat we de suikers in de cola goed konden gebruiken. 

Eerst hebben we weer een uurtje in de truck gezeten over de onverharde weg. Daarna hebben we geluncht met z’n allen en vervolgden we onze weg van ongeveer 1,5 uur over de verharde weg. Jessica en ik hadden geluk want wij konden deze keer binnen in de truck zitten in plaats van buiten op de gammele bankjes. 

Toen we het dorpje Huay Xai in reden werd de truck via alle kanten met water bespoten. Met emmers werden mensen en voertuigen nat gegooid. We beseften al snel dat dit te maken moet hebben met het Lao new year. Gelukkig zaten wij droog binnen in de truck, want de anderen waren volledig nat. Eenmaal aangekomen in Huay Xai hebben we even snel een handwasje gedaan en daarna zijn we tussen de bevolking van Laos mee gaan feesten samen met Freek en Thom. We hebben een hele gezellige avond gehad met z’n allen. We hebben tussen de lokale bevolking gedanst en samen met hen hebben we het jaar 2561 ingeluid. Ze vonden het maar wat leuk dat wij meededen en wilde ons maar wat graag betrekken in de feestende mensen. Tijdens dit feest wordt iedereen volledig nat gemaakt. Overal zie je kleine zwembadjes, emmers en tuinslangen. Al het voorbij rijdende verkeer wordt natgemaakt, overal hoor je muziek op straat en iedereen draagt kleurrijke bloesjes. Een leuke ervaring dus! Verder werd er steeds maar bier voor ons ingeschonken door de locals. 

Tijdens deze avond ben ik ook meer te weten gekomen over hoe de bevolking van Laos leeft. Met een aantal lokale meiden heb ik gesproken en samen hebben we veel gedanst. Verder heb ik nog met een jongen gepraat over de overheid van Laos, wat erg interessant was. Na een lange en vooral heel erg gezellige avond, zijn we niet al te laat in bed beland. Morgenochtend nemen we namelijk beide om 8 uur een bus. Morgen scheiden onze wegen al en ga ik weer terug naar Bangkok. Gelukkig hoeft Jess niet alleen verder en kan ze met Thom en Freek meereizen. Het afscheid nemen zal morgen wel even lastig worden, nadat we 2,5 maand 24 uur per dag samen geweest zijn.

PS: Ik heb ook nog wat filmpjes van het ziplinen en het nieuwjaar vieren toegevoegd in het videoalbum. Kus Roos

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

1 Reactie

  1. Hans en Annemarie:
    15 april 2018
    Lieve Roos,
    We hebben erg genoten van je vele reisverhalen en foto's, geweldig mooi!!
    Jouw backpack zal gevuld zijn met mooie herinneringen en verhalen :)
    Een hele goede reis terug en we hopen je weer snel in onze buurt te zien en te spreken!!

    Liefs de broekies xx