Thakhek en Thakhek loop dag 1

30 maart 2018 - Thakhek, Laos

Dag 47: Donderdag 29 maart:

Vanmorgen ging onze wekker om 8 uur aangezien we tussen half 9 en 9 uur opgehaald konden worden om naar Thakhek te gaan. De bus zelf zou pas om 10 uur vertrekken. Wij vroegen ons daarom al af waarom we zo vroeg opgehaald zouden worden. Dat werd later wel duidelijk. Al om half 9 werden we opgehaald en met ons ontbijt in onze handen zijn we de grote tuktuk ingestapt. Na ongeveer een uur rijden en mensen ophalen kwamen we WEER bij ons hostel en werd er daar weer iemand opgehaald, lekker efficiënt dus! Nadat we de hele stad doorgereden waren, kwamen we om kwart over 10 aan bij de bus. Er zat nog bijna niemand in de locale bus (ja, we hebben een lokale bus geboekt..). Pas rond half 11 kwam de lokale bevolking pas aankakken en met veel vertraging zijn we uiteindelijk vertrokken. 

De bus is trouwens erg oud en zou in Nederland al lang afgeschreven zijn. De bus wordt zelfs ondersteunt door middel van een stalen paal die met een houtblok bevestigd is. Onze tassen zijn in een vak gestopt onder de bus en we hopen heel erg dat dit vak dicht blijft tijdens de reis. Het dak van de bus is trouwens helemaal volgebouwd met tassen, groentes en water. Toen we vertrokken bleven de deuren gewoon openstaan. Precies toen we het busterrein afreden stormden er ineens 15 man lokale bevolking de bus in. Zij probeerden van alles te verkopen: stokbrood, mondkapjes, snoepjes en boeken. Vooral bij ons blijven ze stilstaan aangezien we de enige toeristen in de bus zijn tussen allemaal locals. Na 5 minuten stapten de verkopers massaal weer uit de rijdende bus. Een vreemde gewaarwording, maar we begrijpen nu wel waarom de deuren open bleven. Maar ook nu blijven de deuren open en als iemand in de bus wat wilt kopen aan de kant van de weg dan stapt hij/zij gewoon rustig uit en wacht de bus totdat die persoon weer terug is. Tevens wiebelt de bus verschrikkelijk en worden we helemaal door elkaar geschud. Na ongeveer 30 minuten rijden, zijn we net een paar straten verwijderd van ons beginpunt en wordt er al een stop ingelast. Als eerst gaat de buschauffeur nog wat kopen, zijn tas opnieuw inpakken, z’n radio repareren en een sigaretje roken. Daarna worden alle goederen op het dak van de bus nogmaals goed vastgemaakt. Wij beseffen nu dat dit een hele lange reis gaat worden... 

Bij ieder dorpje springen er vrouwen de bus in die ons eten of drinken proberen te verkopen. Voornamelijk gebraden kip met rijst wordt veel verkocht. Wij durven dit echter niet aan aangezien ze kip al verschrikkelijk stinkt en we totaal niet het idee hebben dat dit hygiënisch is klaargemaakt. Als de vrouwen niks meer kunnen verkopen, springen ze weer uit de bus. 

Ineens hadden we weer een stop en toen werd de inhoud van een vrachtwagen ook nog eens op ons onze bus geladen. Nadat de hele bus volgeladen was konden we na ongeveer 30 minuten weer verder rijden. Onderweg hebben we genoten van het prachtige uitzicht over de Mekong rivier en hebben we zelfs een wilde kudde olifanten gezien. 

Eenmaal aangekomen in Thakhek hebben we een tuktuk genomen naar ons hostel. Daar zijn we even gaan relaxen, hebben we wat gegeten en gedronken. Hierna hebben we gedoucht en hebben we onze spullen gepakt voor de komende 4 dagen. De komende 4 dagen gaan we namelijk de Thakhek loop rijden, waar ik in mijn vorige blog al over vertelde. We hebben in onze kleine rugzak spullen gedaan voor de komende dagen, aangezien we niet veel kunnen meenemen. Daarna zijn we rond half 11 gaan slapen, want morgen wordt een lange dag. 

Dag 48: Vrijdag 30 maart:

Vanmorgen hebben we ons klaar gemaakt voor de Thakhek loop. We hebben een scooter gehuurd, ontbeten en daarna waren we klaar om te gaan. Zodra we het dorpje Thakhek uitreden, kwamen we terecht in een schitterend landschap van rijstvelden en kalkstenen rotsformaties. Overal zien we onaangetaste natuur. Onderweg zijn we gestopt bij een aantal grotten en hebben we ook een hike gedaan naar een viewpoint. Deze hike was erg steil en erg pittig, maar het uitzicht hierna was prachtig. 

Onderweg zien we aan de kant van de weg veel kinderen. De kinderen willen allemaal graag naar ons zwaaien en mede daardoor voelen we al snel thuis. Ook zien we dansende mensen langs de weg met volksmuziek. De wegen zijn erg goed, wel moeten we opletten voor eventuele putten in de weg. Maar wat nog het meeste gevaar oplevert tijdens onze tocht zijn de overstekende koeien, zwijnen, buffels en berggeiten. We hebben een aantal keer zelfs moeten stoppen voor overstekende dieren en een aantal keer hebben we hiervoor flink op de rem gemoeten. 

Het uitzicht is werkelijk prachtig. We hebben in een klein dorpje wat gegeten bij een klein winkeltje. Vanaf het terrasje kijk je zo de woonkamer in, heel bijzonder. Het laatste en tevens grootste deel van de trip reden we langs de Nam Theun rivier. In deze rivier zien we vooral dode bomen, wat werkelijk prachtig is. Helaas was het vandaag een beetje grijs en mistig, waardoor dit niet zo mooi uitkomt op de foto’s. 

Uiteindelijk kwamen we aan in Tha Lang, daar hebben we het hostel Sabaidee geboekt. We hadden een fijne tweepersoonskamer met een eigen badkamer, mooie veranda met hangmat. Het gekke is dat we hier af en toe ‘minder’ stroom hebben. Soms gaat de waaier ineens harder of zachter draaien en wordt het licht indens feller of minder fel, heel apart dus. Vanmiddag hebben we even lekker gerelaxed in onze veranda met een welverdiend biertje. Hierna zijn we verfrissend gaan douchen. En verfrissend was het zeker, want de douche was ijs en ijs koud. Maar goed tijdens onze reis hebben we wel meer meegemaakt, dus een koude douche valt ons eigenlijk niet heel zwaar tegen. Uiteindelijk hebben we met alle backpackers van het hostel meegedaan met de BBQ. Hierna waren we best moe dus nu zijn we lekker aan het relaxen in onze eigen veranda. Morgen moeten we namelijk een heel stuk rijden op de scooter: wel 150 km! Dus daarom zijn we niet te laat gaan slapen. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Eline van Wouwe:
    30 maart 2018
    Wat een belevenissen weer. Iedere keer genieten we van jullie verhalen. Je blogs kunnen niet lang genoeg zijn. Groetjes van ons allen😘
  2. Luc Meerschaert:
    31 maart 2018
    Rosan,

    Heel bijzonder om dit allemaal mee te maken. Niet eenvoudig om dit allemaal een plaatsje te geven naast ons West-Europees denken en cultuurgewoontes.
    Heel veel succes verder en pas goed op jezelf.